ايمپلنت دندان و مراحل آن؛ راهكاري مطمئن براي بازگرداندن لبخند
ايمپلنت دندان يكي از روشهاي پيشرفته و موثر در حوزه دندانپزشكي ترميمي است كه براي جايگزيني دندانهاي از دسترفته به كار ميرود. برخلاف روشهاي سنتي مانند پروتزهاي متحرك، ايمپلنت بهصورت دائمي در استخوان فك قرار ميگيرد و از لحاظ عملكرد و ظاهر بسيار شبيه به دندان طبيعي است. آشنايي با مراحل انجام اين درمان به تصميمگيري آگاهانهتر بيماران كمك ميكند.
مرحله اول: مشاوره و ارزيابي تخصصي
پيش از هر اقدامي، بيمار بايد توسط متخصص دندانپزشك معاينه شود. در اين مرحله با كمك عكسبرداري و بررسي وضعيت عمومي دهان و استخوان فك، ميزان آمادگي فك براي دريافت پايه ايمپلنت بررسي ميشود. در صورتي كه استخوان فك تحليل رفته باشد، ممكن است جراحي پيوند استخوان لازم باشد.
مرحله دوم: كاشت پايه تيتانيومي
در اين مرحله، پايهاي از جنس تيتانيوم با عمل جراحي در استخوان فك قرار داده ميشود. اين مرحله تحت بيحسي موضعي انجام ميشود و بسته به تعداد ايمپلنتها و شرايط دهان، مدت زمان عمل متفاوت خواهد بود. پس از كاشت پايه، دورهاي براي جوش خوردن پايه با استخوان (معروف به مرحله اسئواينتگريشن) در نظر گرفته ميشود كه معمولاً بين ۳ تا ۶ ماه طول ميكشد.
مرحله سوم: قرار دادن اباتمنت
پس از جوش خوردن كامل پايه با استخوان، قطعهاي به نام اباتمنت روي پايه نصب ميشود. اباتمنت نقش رابط بين پايه و تاج دندان را دارد. گاهي اين مرحله همزمان با كاشت پايه انجام ميشود، اما در اغلب موارد بهصورت جداگانه و در جلسهاي ديگر انجام ميگيرد.
مرحله نهايي: نصب تاج دندان
در مرحله آخر، تاج دندان يا همان روكش نهايي كه از جنس سراميك يا زيركونيا ساخته ميشود، روي اباتمنت قرار ميگيرد. اين تاج بهگونهاي طراحي ميشود كه كاملاً با دندانهاي اطراف هماهنگ باشد و از نظر زيبايي و عملكرد، حس طبيعي ايجاد كند.
در مجموع، ايمپلنت دندان و مراحل آن راهكاري مطمئن، بادوام و زيباشناختي براي جايگزيني دندانهاي از دسترفته است. با رعايت بهداشت دهان و مراجعات منظم به دندانپزشك، اين درمان ميتواند سالها بدون مشكل باقي بماند و كيفيت زندگي فرد را بهطور قابل توجهي بهبود بخشد.
برچسب: ،